Tips bij het zoeken 


Zoek eerst algemeen, dan pas meer specifiek. Voorbeeld: zoek niet naar “François Van Damme”, maar probeer eerst “Van Damme” en filter de zoekopdracht.
De gezochte persoon duikt niet op? Verander misschien de schrijfwijze. Voorbeeld: probeer in plaats van “Vanwymelbeke” ook “Van Wymelbeke” of “Vanwijmelbeke”.
Het War Dead Register (WDR) bevat enkel Belgische gesneuvelden.  
In het War Dead Register komen alleen de persoonsgegevens (naam, voornaam, geboorteplaats en -datum, enz.) van de soldaten voor. De militaire dossiers (die de volledige militaire loopbaan weergeven) zitten niet in het WDR. Naargelang de geboortedatum van de betrokkene bevindt zijn dossier zich ofwel in het Koninklijk Legermuseum (KLM), ofwel in de archieven van Defensie. De dossiers die door het KLM worden bewaard, kunnen ter plaatse, in het Jubelpark, worden geraadpleegd. De dossiers die tot nog toe door Defensie werden bewaard, worden momenteel naar het Algemeen Rijksarchief (ARA) overgeheveld.
De datum waarop ze opnieuw ter beschikking zijn, is nog niet bekend.   

 

Archieven van het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis 

Documentatiecentrum 
Jubelpark 3
1000 Brussel
E-mail : cdoc.klm-mra@warheritage.be   
Website: www.warheritage.be

Op zoek naar de gemeentelijke begraafplaatsen? Scroll verder naar het overzicht per provincie onderaan deze bladzijde.

Privégraven

In België worden heel wat militaire oorlogsslachtoffers in een privégraf op de gemeentelijke of stedelijke begraafplaats van hun vroegere woonplaats te rusten gelegd. Na de wapenstilstand in 1918 begeven veel families zich immers naar het vroegere oorlogstoneel en na een clandestiene opgraving brengen ze hun familielid terug naar huis. De drang om hun gesneuvelde dicht in de buurt te hebben, is immers zeer groot. Uiteindelijk stemt de overheid met deze praktijk in en worden talloze lichamen officieel ontgraven en herbegraven. Het aantal gesneuvelden van de Eerste en de Tweede Wereldoorlog met een privégraf wordt op zo’n 15.000 geschat. 
Sommige steden en gemeente richten hun lokale ereperk in, nu eens met een zerk van eigen ontwerp, dan weer met een reglementaire Belgische militaire grafsteen. Deze ereperken vallen volledig onder de bevoegdheid van de gemeenten en die verzekeren nu al meer dan een eeuw lang het onderhoud van deze oorden.

Streven naar behoud

De duizenden privégraven vallen volledig onder de verantwoordelijkheid van de families. De concessie van deze graven is na meer dan 100 jaar echter dikwijls vervallen. De gemeenten beslissen dan of die graven al dan niet (permanent) bewaard blijven. In de jaren ’60 en ’70 moesten ook vele begraafplaatsen, meestal rond de parochiekerk, plaats ruimen voor parkeerplaatsen of andere inrichtingen. Zo zijn vele graven van gesneuvelden verdwenen. Vandaag blijven er ongeveer 9.000 over.  
In tegenstelling tot de graven op de militaire begraafplaatsen en ereperken zijn privégraven niet beschermd. Hun behoud is dan ook een constante zorg. Recent werd besloten dat deze graven op een lijst van belangrijk erfgoed kunnen worden ingeschreven. In geval van goedkeuring neemt de gemeente het onderhoud op zich. Zo mag worden gehoopt dat deze graven een vorm van bescherming genieten.

Zoek hier een gemeentelijke begraafplaats.

Overzicht per provincie

Antwerpen

Brussel Hoofdstedelijk Gewest

Henegouwen

Limburg

Luik

Luxemburg

Namen

Oost-Vlaanderen

Vlaams-Brabant

West-Vlaanderen